Hond

Maligne hyperthermie, ook wel bekend als ‘canine stress syndrome’, is een potentieel dodelijke genetische afwijking. De klinische tekenen van maligne hyperthermie zijn hevige spiercontracties, verhoogde hartslag en koorts. De symptomen worden veroorzaakt door bepaalde verdovingsmiddelen, maar ook door intensieve lichaamsbeweging en bepaalde voedingsmiddelen. Maligne hyperthermie kan worden getest bij elk ras, maar komt het meest voor bij de onderstaande rassen.

Tussenwervelschijfziekte is een abnormale vroegtijdige degeneratie van de tussenwervelschijven. Bij chondrodystrofische rassen veroorzaakt vroegtijdige verkalking van de tussenwervelschijfkern degeneratie van de schijven bij jonge honden. Deze abnormale schijven zijn vatbaar voor een hernia in het wervelkanaal, waar ontstekingen en bloedingen ernstige pijn en neurologische disfunctie kunnen veroorzaken, de zogenaamde tussenwervelschijfziekte. Deze pathologie kan leiden tot de dood van het dier. Er kan bij elk ras worden getest op IVDD, maar de ziekte komt het meest voor bij de onderstaande rassen.

Progressieve degeneratie van staafjes en kegeltjes is een van de verschillende vormen van progressieve atrofie van het netvlies (PRA) die de degeneratie en het afsterven van de retinacellen veroorzaakt. Het belangrijkste symptoom is het progressieve verlies van het zicht vanaf de leeftijd van 3 tot 5 jaar. De test kan bij elk ras worden uitgevoerd, maar is met name relevant bij de onderstaande rassen.

Dystrofie van staafjes en kegeltjes type 1 is een vorm van progressieve atrofie van het netvlies. Ze wordt gekenmerkt door een vroegtijdig, ernstig en snel progressief verlies van de kegelfunctie en gaat gepaard met een progressief verlies van de staafvormige cellen.

Dystrofie van staafjes en kegeltjes type 2 is een vorm van progressieve atrofie van het netvlies. Ze wordt gekenmerkt door een vroegtijdig, ernstig en snel progressief verlies van de kegelfunctie en gaat gepaard met een progressief verlies van de staafvormige cellen.

Dystrofie van staafjes en kegeltjes type 4, ook bekend als CORD1, is een vorm van progressieve atrofie van het netvlies die wordt gekenmerkt door veranderingen in de granulaire structuur van de fundus, gevolgd door gegeneraliseerde tapetoretinale hyperreflexie en vasculaire attenuatie van de retina met progressieve extinctie van het elektroretinogram. De CORD1-pathologie wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een combinatie van mutaties. Alleen de mutatie van het RPGRIP1-gen wordt getest.

Progressieve atrofie van het netvlies is een erfelijke oogziekte die wordt gekenmerkt door bilaterale degeneratie van de fotoreceptorcellen van het netvlies, wat leidt tot progressief verlies van het zicht en vervolgens totale blindheid. Andere mutaties kunnen progressieve atrofie van het netvlies veroorzaken. PRA1 is aanwezig bij meer dan 60% van de gediagnosticeerde golden retrievers.

Dysplasie van staafjes en kegeltjes type 1 is een van de verschillende vormen van progressieve atrofie van het netvlies (PRA). De degeneratie van de fotoreceptoren leidt tot blindheid vóór de leeftijd van twee jaar.

Dysplasie van staafjes en kegeltjes type 4 is een van de verschillende vormen van progressieve atrofie van het netvlies (PRA). Deze mutatie leidt tot PRA op latere leeftijd en na de leeftijd van 7 jaar treedt er blindheid op.

Multifocale retinopathie is een oogziekte waarvan de symptomen optreden op een leeftijd van 11 tot 16 weken. Getroffen honden hebben meerdere cirkelvormige gebieden van netvliesloslating. Onder het losgelaten netvlies hoopt zich vloeistof, wat blaarvorming in het oog veroorzaakt. De aandoening verloopt traag en leidt meestal niet tot blindheid.