Hond

Multifocale retinopathie is een oogziekte waarvan de symptomen optreden op een leeftijd van 11 tot 16 weken. Getroffen honden hebben meerdere cirkelvormige gebieden van netvliesloslating. Onder het losgelaten netvlies hoopt zich vloeistof, wat blaarvorming in het oog veroorzaakt. De aandoening verloopt traag en leidt meestal niet tot blindheid.

Dystrofie van staafjes en kegeltjes wordt gekenmerkt door de relatief vroege degeneratie van de kegelvormige fotoreceptoren met behoud van de functionaliteit van de staafjes. De eerste klinische verschijnselen doen zich voor rond de leeftijd van 1 tot 2 jaar en gaan over naar volledige blindheid.

Dieren met CSNB vertonen verschillende klinische symptomen zoals nachtblindheid en verschillende visuele deficiënties. 

Progressieve atrofie van het netvlies type Dwergspaniel (PAP PRA1) is een genetische ziekte die wordt gekenmerkt door degeneratie van de staafvormige fotoreceptoren in het oog. De eerste symptomen van gezichtsverlies verschijnen op de leeftijd van 4 tot 6 jaar.

Dislocatie van de ooglens is een autosomaal recessieve oogziekte die ontsteking en glaucoom veroorzaakt. Dislocatie van de ooglens verschijnt op de leeftijd van 3 tot 8 jaar. De lens verplaatst zich van zijn normale positie (dislocatie) met symptomen zoals rode en tranende ogen. Als PLL niet wordt behandeld, kan de ziekte snel leiden tot blindheid. De test kan bij elk ras worden uitgevoerd, maar wordt het meest afgenomen bij de onderstaande rassen.

Gemuteerde honden zijn naakt op de uiteinden van de poten, de staart en de bovenkant van het hoofd na. Sommige honden hebben zeer abnormale tanden, waarvan er veel ontbreken. Bij de Chinese gekuifde naakthond kan het paren van haarloze individuen leiden tot een vermindering van de nestgrootte, omdat de aanwezigheid van een dubbele dosis van de mutatie bij homozygote pups resulteert in prenatale sterfte.

Degeneratieve myelopathie is een neurodegeneratieve ziekte met een langzaam verloop die op latere leeftijd begint (8 jaar of ouder). Het eerste klinische teken is ataxie van de achterste ledematen. Naarmate de ziekte vordert, neemt de vaak waargenomen asymmetrische zwakheid toe en tast dan de voorste ledematen aan, wat resulteert in een paraplegie. Het merendeel van de dieren met DM2/DM2 ontwikkelt geen symptomen. Het elimineren van deze dieren uit de fokstrategie vermindert de genetische variatie van het ras en daarom beveelt Progenus deze test niet aan.

Dit profiel omvat vijf specifieke analyses met betrekking tot de vachtkleur: agouti (DOG-LOCUS-A), bruin (DOG-LOCUS-B), extensie (DOG-LOCUS-E), dominant zwart (DOG-LOCUS-K) en verdunning (DOG-LOCUS-D).

Locus A of het agouti-gen heeft een invloed op de kleur van de vacht van de hond. Er zijn 4 varianten van locus A: Ay (fawn of zand), Aw (wolfsgrijs of wolfszand), at (zwart en bruin), en a (zwart recessief). De kleur van de vacht van de hond is het resultaat van de interactie van verschillende genen waaronder de loci A, B, E en K.

Locus B (bruin) verwijst naar een mutatie in het TYRP1-gen die de bruine kleur van de vacht veroorzaakt, ook wel bekend als lever of chocolade. Het zwarte allel (B) is dominant over de bruine allelen (bs, bd, bc). Bij honden met rode of gele haren verandert het bruine allel niet de kleur van de vacht, maar wel de kleur van de neus en de voetzolen. Andere mutaties kunnen de bruine kleur van de vacht veroorzaken bij Australische herder (DOG-LOCUS-B-BGAUST) en Lancashire Heeler (DOG-LOCUS-B-LHEELER). Deze test detecteert niet de mutatie voor chocolade bij Franse bulldogs (DOG-COCOA).